اندر احوالات انتقال بیمار از آی سی یو به منزل (۲)

در ادامه ی توضیحات مربوط به تسهیلات و امکانات لازم جهت انتقال بیمار از آی سی یو به منزل (از پست قبل) اکنون می رسیم به:

پالس اکسیمتر: این دستگاه بطور لحظه ای ضربان قلب و میزان اشباء اکسیژن در خون (یا، سَچورِیشِن) بیمار را نشان می دهد. من زمانی از این دستگاه استفاده کردم که می خواستند از ونتیلاتور جدایم کنند؛ اما بهتر است از همان ابتدا آن را داشته باشید؛ زیرا این دستگاه در واقع نوعی مانیتورینگ بیمار در منزل است تا وضعیت تنفس بیمار تحت کنترل باشد. کار با این دستگاه بسیار ساده است و با زائده ی انگشتدانه مانندی به انگشت سبابه (اشاره) وصل می شود. عدد سَچورِیشِن یا همان میزان اشباع اکسیژن در خون برای افراد عادی ۹۹ است که حداکثر و بهترین حالت آن می باشد؛ هرچند که دستگاه تا عدد ۱۰۰ را نمایش میدهد، ولی ۹۹ حداکثر است... سَچورِیشِن برای سیگاری ها ۹۵ به بالاست. برای بیمار اگر این عدد از ۹۳ کمتر شد یعنی وضعیت تنفس وی نامطلوب است، و زیر ۹۰ نشانه ی خطر می باشد. عدد سچوریشن بین ۹۵ تا ۹۹ به این معناست که تنفس بیمار (و اگر با ونتیلاتور تنفس می کند، اکسیژن رسانی به او) خوب است. پالس اکسیمتر کمی گران است؛ اما قابل اجاره کردن از مراکز کالای طب نیز می باشد. البته من در آمبولانس ها نوع ساده و بسیار جمع و جورش را دیده ام که به نظرم نباید زیاد گران باشد.

تخت، ویلچر، دشک مواج:

در مورد تخت و ویلچر و وسایلی از این دست نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که به دنبال بهترین و گران ترین نوع محصول نباشید و خام بازارگرمی های مراکز خرید پزشکی نشوید. زیرا شما هنوز نمی دانید که بیمارتان به چه میزان بهبودی حاصل خواهد کرد و از نیازهای آینده ی وی آگاهی ندارید. بیمار در مراحل پیشرفت، نوع نیازهایش به وسایل تغییر می کند؛ چه بسا که بیمارتان بزودی سلامت کامل خود را به دست بیاورد و دیگر به این وسایل نیازی نباشد. یا شاید هم تا سال ها بیماریش دوام بیاورد که در این صورت پس از دوران نقاهت، بسته به شرایطش به نوع خاصی از وسایل نیازمند است. در نتیجه در بدو ورود بیمار به منزل، یک تخت بیمارستانی دو یا سه شکن مکانیکی با دشک طبی، و یک ویلچر ساده کفایت می کند.

برای آویزان کردن سرم، اگر یک پایه ی سرم هم داشته باشید بد نیست، ولی یک جالباسی ساده هم می تواند همان کار را انجام دهد.

اما در مورد دشک مواج هیچ امساکی به خرج ندهید؛ چرا که اگر بیمارتان دچار زخم بستر شود هزینه های جانی و مالی هنگفتی را در پی خواهد داشت. در مورد انواع دشک مواج در پست “زخم بستر۳” توضیحات کاملی داده ام و اکنون در اینجا نیز برای حفظ انسجام مطلب، به ذکر مجدد آن می پردازم…

انواع دشک مواج

دشک مواج تخم مرغی: شکل ظاهری این دشک و حباب های تشکیل دهنده ی آن مانند یک شانه ی تخم مرغ است، از این جهت به آن تخم مرغی گویند. حدود قیمت این دشک در حال حاضر بین ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان است. در هنگام خرید این دشک توجه داشته باشید که هر چه حباب های تخم مرغی شکل درشت تر باشند (که قاعدتا تعدادشان نیز در سطح دشک کمتر خواهد بود) دشک کارایی بهتری دارد.

قطر دشک باد شده از ۵ سانت تجاوز نمی کند.

عمر مفید این دشک ها در صورت استفاده ی مداوم حدود ۴ تا ۵ سال است ولی از زمان خرید تا ایجاد نخستین سوراخِ خودبخود، تنها یکسال دوام می آورد. اگر دشک سوراخ شد بهترین راه آن است که به مراکز خرید این دشک ها که اغلب در فروشگاه های کالای طب عرضه میشوند مراجعه کنید. آن ها با چسب و پَد مخصوصی، سوراخ دشک را رُفو می کنند.

دشک مواج سلولی: حباب های تشکیل دهنده ی این دشک ها بصورت سلول های استوانه ای است. این سلول ها هر کدام بصورت تکی قابل تعویض هستند، پس در صورت سوراخ شدن، سلول سوراخ شده را با سلولی سالم عوض می کنند.

قطر دشک باد شده بین ۱۵ تا ۲۰ سانت است. دوام این دشک ها بخصوص در برابر سوراخ شدگی بیشتر از دشک های تخم مرغی است و متخصصان این امر اذعان دارند که دشک های سلولی در پیشگیری از زخم بستر موثر ترند.

پس از جراحی زخم بستر، به توصیه ی پزشک برایم یک دشک سلولی تهیه کردند، ولی من بیش از یک هفته آن را تحمل نکردم. به دلیل قطر زیاد و سفتی بیش از حد آن. کلا بر روی آن زندگی ام مختل بود. من بشخصه دشک تخم مرغی را ترجیح می دهم و از کارایی آن در پیشگیری از زخم بستر رضایت دارم. آن چند باری هم که دچار زخم شدم، دلایل دیگری دخیل بودند.

قیمت دشک های سلولی از ۳۰۰ هزارتومان تا خدا تومان است و بنظرم برای اکثر بیماران چندان لزومی ندارد.

دشک مواج ویلچر: یک نوع دشکچه های بادی ای وجود دارند ، بدون موتور، که بر روی نشیمنگاه ویلچر قرار می گیرند. من تابحال از این دشکچه ها استفاده نکرده ام چون اغلب اوقات بر روی تختم هستم و به ندرت به روی ویلچر می آیم. ولی برای کسانی  که بیشتر روی ویلچر هستند بهتر است از این دشکچه ها استفاده کنند. بخصوص بیماران نخاعی گردنی (کوادری پلژیک) که نمی توانند خود را بر روی ویلچر جابجا کنند، یعنی هر یک یا دو ساعت یک بار برای تعدیل جریان خون، لگن خود را از نشیمنگاه ویلچر جدا کنند. قیمت آن را نمی دانم ولی بگمانم گران باشد. بالای ۱۰۰ هزار تومان تا… خدا تومان بودنش را هم که شک نکنید.

نکته: دشک های مواج علیرغم درجه بندی های متفاوت موتورهایشان، بر روی سه حالت سفت، نرم و متوسط قابل تنظیم هستند که مناسب ترین حالت آن حالت متوسط است.

دیگر وسایل جنبی:

۱) اگر بیمار دچار اسپاسم و پرش هایی در پاها یا دیگر اندام هاست، برای کنترل پرش ها و جلوگیری از دِفرمگی (تغییر شکل) اندام ها می توانید با مشورت پزشک یا فیزیوتراپ از پروتزهای پیش ساخته استفاده کنید. در این زمینه توصیه ی من محصولات شرکت طب و صنعت می باشد.

۲) اگر بیمارتان به دستگاه تنفس مصنوعی متصل نیست، اما لوله ی تنفسی (تراک) دارد، نیاز است که در فاصله ی یک و نیم متری او همیشه یک دستگاه بخور سرد روشن باشد؛ چراکه بیمار از طریق لوله تنفس می کند و در لوله مانند مجاری تنفسی پرزهای راه های هوایی وجود ندارند تا هوای تنفسی را گرم و مرطوب و تصفیه کنند، پس باید با مرطوب نگه داشتن محیط اطراف بیمار مانع از تنفس هوای خشک شد. این دستگاه بر خلاف بخور گرم که بخار آب خارج می سازد، آب را پودر کرده و بصورت مه سرد و نمناکی به بیرون پخش می کند. بخور سرد را می توانید از فروشگاه های کالای طبی خریداری کنید و این دستگاه باید با آب جوشیده ی سرد و ترجیحا با آب مقطر پر شود تا مجاری آن رسوب نگیرند.

۳) در صورتی که بیمار نیاز به پانسمان داشته باشد و شما قادر هستید که خودتان پانسمان هایش را تعویض کنید، مطمئنا به سِت پانسمان استریل نیاز خواهید داشت. در این زمینه نیز در پست “زخم بستر۴” توضیحات بسیار کاملی داده ام که می توانید مشاهده کنید…

پی نوشت: دوستان عزیز نخاعی،

یکی از دوستانمان برای پایان نامه ی کارشناسی ارشد خود در خصوص مسائل و مشکلات بیماران نخاعی، نیازمند به همکاری ماست. ایشان پرسشنامه ای را تهیه کرده اند که برای دوستانی که اعلام همکاری کنند ارسال خواهند کرد. از همگی ممنون خواهم شد اگر این دوست عزیزمان را در این مهم یاری کنند. هر کس که خواستار همکاری بود، لطفا آدرس ایمیلش را برایم بگذارد… خیلی متشکرم

پی نوشت ثابت: دوست بسیار عزیزی کل مطالب این وبلاگ را، از ابتدا تا پایان سال ۹۱، و همچنین سال ۹۲ را بطور مجزا، بصورت پی دی اف یا کتاب الکترونیکی درآورده اند. اگر کسی تمایل دارد که این فایل پی دی اف را به صورت پیوست در ایمیلش دریافت کند تا برای دوستانش نیز بفرستد، ایمیلی به ایمیل زیر بفرستد تا آن را برایش ارسال کنم… متشکرم…